In het derde leerjaar op de basisschool werd ik weggepest. Ik ben hoogbegaafd en heb een jaar overgeslagen. Ik deed niks verkeerd, maar gewoon omdat ik slimmer was, hoorde ik er niet bij. Als er een nieuwtje in de klas was en ik vroeg ernaar, dan was het antwoord: “Dat gaan we niet vertellen tegen jou, je bent nog te jong”, al ik was maar één jaar jonger dan zij.
Als ze me dan eens aan hun tafel vroegen, was ik dolblij, want ik hoorde eindelijk ergens bij. Tot ze zeiden: “Je zit nu aan onze tafel, wat is het antwoord op die vraag?” Ik was alleen goed als ik hen kon helpen bij hun werk.
Ik was altijd 'de stoefer' als ik weer eens naar huis ging met goede toetsen. Ik had er zelfs niks over gezegd, maar dat ik die goede punten behaalde was al genoeg. In het vierde, vijfde en zesde leerjaar was het beter. Nu zit ik in het eerste middelbaar als enige van een andere basisschool.
Ik ben zo bang dat het opnieuw gaat beginnen, ik wil niet meer 'de stoefer' zijn. Gelukkig zit ik nu in een toffe klas. Vaak vraag ik mij af waarom anderen zo graag slim willen zijn, want echt het is geen zegen. Veel liever was ik normaal.
TEKST: Ingezonden verhaal. We veranderden de naam en foto omdat de inzender anoniem wilde blijven.
